Rodelbaan en Salzach kloof

Beetje uitgeslapen na het late opblijven gister, maar om 9u wordt het al behoorlijk warm in de caravan en is er geluid van vertrekkende caravans. Inderdaad is het middenveld in de loop van de ochtend weer helemaal leeg.

Ik begin de dag maar weer eens met hardlopen, het is hier lekker vlak in het dal. Ben aan de andere kant van de rivier gaan lopen, uiteindelijk tot de kassa van de "Golling waterval" (2,5 km). De kans is groot dat we daar niet heen gaan, we hebben al mooie watervallen gezien en deze lijkt niet erg spectaculair. Bovendien is ons programma al vol genoeg. We voegen er namelijk nog iets extra's aan toe: canyoning. We hadden dat al wel in ons achterhoofd, maar zagen nog geen duidelijke mogelijkheden tot ik al hardlopend langs een gebouw kwam waar wetsuits hingen en iemand me kon vertellen dat er de komende dagen nog wel plekken over zijn in de planning. Henk en Simon zijn er later nog even heen gefietst om het te regelen: vrijdag om 14u moeten we ons melden met zwemkleding en handdoeken. Wetsuits en schoenen krijgen we daar. Ben benieuwd! Best spannend.

De douche na het hardlopen is hier heerlijk en de koffie onder de luifel ook (er vallen weer wat druppen regen). Als Simon en Henk terug zijn van hun fietstochtje vertrekken we met zijn 4en in de auto. Lena blijft weer thuis want we gaan naar een stoeltjeslift en rodelbaan, daar heeft zij niks aan. Via kleine weggetjes erheen, het is bij Bad Dürrnberg op de helling ten W van Hallein op ongeveer 18 km rijden. Er gaat een stoeltjeslift (voor 2 personen) bijna tot de top van de Zinkenkopf. Dat is pal op de grens met Duitsland. Daarna gaan we één voor één met de rodelbaan van 2,2 km naar beneden. Erg mooi door het bos en over skipistes, gaat lekker hard. Helaas zat er in het karretje voor ons een vrouw die niet zo hard durfde, dus we hebben een paar keer moeten wachten. Voor de jongens was dat wel een kleine domper. Ik hoop dat ze uiteindelijk toch vooral de positieve dingen onthouden.

Na de rit meteen terug naar de camping voor late lunch (om een uur of 3); we hebben in Hallein nog even gezocht naar een plekje om wat simpels te eten, maar zagen niks en het brood en beleg in de caravan zijn ook simpel. Henk gaat daarna Lena uitlaten en boodschappen doen, Bastiaan vindt rust op zijn mobiel.

Om 16u stappen Simon en ik op de fiets voor de volgende actie: 4 km fietsen naar het begin van een wandelpad langs de Salzachklamm (of Salzachöfen), een smalle kloof waar de Salzach in de diepte doorheen buldert. We lezen op een bord dat de kloof en de vele ronde kommen in de rotsen zijn gevormd door een gletsjer in een ijstijd. De gletsjer heeft de rug tussen twee bergen doorbroken en het smeltwater heeft met watervallen kommen uitgesleten in de kalksteen. De kloof is al ruim 80 meter diep en de rivier zakt nu nog steeds een cm per jaar. Het pad gaat deels over rotsen en deels met trappen en korte loopbruggen. Er is een plek (de "Dom") waar je door een spleet naar beneden kunt en dan wat dichter bij de rivier bent. Alweer een indrukwekkende plek!

Tegen 19u zijn we terug op de camping, Henk heeft weer wat eten warm gemaakt. Daarna loop ik met Bastiaan nog een rondje door het dorp, oa om te zoeken naar een restaurant voor morgenavond. We vinden er 1 met nagenoeg dezelfde menukaart als die van laatst in Kaprun. Ik verheug me op de Kaiserschmarrn ;-)

Nog koffie en later wat chips onder de luifel, de mannen gaan douchen, ik schrijf dit. Om 23u Lena uitlaten en naar bed. Morgen op tijd op, we gaan met de trein naar Salzburg.

Via zwembad naar nieuwe camping in Golling

Vandaag gaan we verder. We hebben in de omgeving van Kaprun de dingen gedaan die we het liefste wilden doen en de volgende plannen liggen een stukje oostelijker: in (en in de buurt van) Salzburg.

Rustig ingepakt tussen de buien door. Ik heb wat hoofdpijn, gelukkig doen de mannen het meeste. Kmstand bij vertrek 122999. Om kwart voor 12 vertrokken.

Eerst naar een zwembad (Therme Amadé in Altenmarkt im Pongau) waar een glijbaan is met een looping. Ook een jongens magneet, net als de sneeuw eergister. Jongens daar achtergelaten, we halen ze vanmiddag weer op. Henk en ik naar de eerste camping op mijn lijstje van mogelijkheden. Was meteen goed. Camping Martina in Golling an der Salzach. Klein, 1 veld met plaatsjes aan de rand en midden op het veld. Tussen de rivier en de spoorlijn in. We zijn er rond 15u en er is nog zat ruimte. Wij krijgen een plekje aan de rand tussen twee caravans in. Past net, met Simons tent achter de caravan en die van Bastiaan ervoor. Het middenterrein komt later vol te staan met caravans die deels achter de auto blijven zitten. Benieuwd of ze morgen ook allemaal weer vertrekken.

Henk loopt even onder het spoor door naar het centrum voor oa proviand en ik loop een stukje met Lena tussen de rivier (de Salzach) en het spoor naar het noorden. Prima om te wandelen.

Ik ga de jongens halen, het is ruim een half uur rijden en ik ben om 18u bij het zwembad. Het was leuk geweest, maar helaas toch geëindigd met een conflict. Het is niet anders. De route van zwembad naar camping voert langs een imposant kasteel (Hohenwerfen) en door een kloof waar de Salzach tussendoor perst. De snelweg vermijdt die kloof via twee lange tunnels; die hebben Henk en ik de eerste keer genomen, maar nu kiezen we de route door de kloof. Indrukwekkend!

Vandaag totaal 240 km gereden: 160 km van Kaprun naar Golling via het zwembad en daarna nog 2x 40 km om de jongens te halen.

Na het eten gaat Simon gamen en Bastiaan in zijn tent genieten van de wifi die hier iets beter is dan in Kaprun. Henk en ik lopen nog een rondje door het centrum. Ziet er leuk uit, met een mooi verlichte Burg en kerk.

Daarna nog even de plannen voor de komende dagen bespreken en rond 23u naar bed. Ik schrijf dan nog de verhalen van gister en vandaag. Kost best veel tijd, maar is leuk om te doen en over vele jaren handig en leuk als herinnering.

Wandelen en boogschieten

Bastiaan en Henk willen vandaag een wat rustiger dagje, ik wil graag wandelen en Simon wil wel met me mee. Ik heb in mijn kaart-app (waarin ook alle wandelroutes staan) een plek uitgezocht waar ik denk dat het rustig is en we gevarieerde biotopen zullen zien. Plan: in het dal ten oosten van het Kaprun-dal bij de plaats Fusch afslaan naar het zuidoosten naar Bad Fusch. Daar de auto parkeren op zo'n 1200 meter en dan ongeveer naar het zuiden lopen, omhoog richting de top Schwarzkopf. En dan maar zien hoe ver we komen en hoe lang het leuk is.

Ik haal eerst nog even wat broodjes bij de supermarkt Billa (is vlakbij de camping) en verzamel de was. Die gaat Henk in de wasmachine doen, fijn. Het is een half uurtje rijden naar Bad Fusch. Het blijkt een oud sanatorium. Het gebouw is nu duidelijk niet meer in gebruik, maar er is nog wel een kerkje en wat waterwerken met ongetwijfeld geneeskrachtig water. En een restaurantje oid, we zullen het niet precies weten want het was al dicht toen we terug kwamen.

Om 11u beginnen we aan de wandeling. Het eerste stuk is een gieter-route, te herkennen aan de plastic gieters aan de route paaltjes :-). Die gaat naar een geneeskrachtige vijver waar we een non zien zitten. Daarna een stukje (grind) weg en dan een smal wandelpad over een alpenweide naar het bos op de helling. Daar de eerste marmot gehoord en gezien! Lena maar even aan de lijn... Vervolgens door het bos omhoog, soms open stukken. We besluiten al snel dat we een doel willen hebben; volgens de kaart is er op 1700 meter een huisje bij een bron. Zou mooi zijn om dat te halen. Maar het gaat vlot, er groeien lekkere bosaardbeien en frambozen en het water uit het riviertje smaakt prima. Een hoogte van 2000 meter vinden we inmiddels ook wel een bereikbaar doel. Van een groepje van 3 mensen (van de in totaal 7 die we tegenkomen) horen we dat er nog iets hoger een wat vlakker deel is met veel water. Klinkt goed, gaan we heen. Inmiddels zitten we al boven de boomgrens en hebben we drie koeien en nog wat marmotten gezien. De zon schijnt lekker, het is niet té warm en we kunnen nog lekker doorlopen. Het vlakke deel is schitterend, we hebben inmiddels veel meer toppen in beeld en kunnen zelfs het dal van de Salzach zien. En er is een heel aantrekkelijk topje dat binnen handbereik ligt. We moeten hiervoor wel van het pad af, maar zigzaggend over de met gras en bloemen begroeide rotshelling lukt dat wel. WAUW 2230 METER! Ruim 1000 meter gestegen in ongeveer 4 km en iets meer dan 4 uur. En op een richel niet al te ver weg de, wat mij betreft, top van de dag: GEMZEN!

We genieten boven van het uitzicht rondom ons en van een lekker pretzl-broodje en gaan dan maar weer terug. Gaat een stuk sneller en is opnieuw mooi. De koeien staan nu op het pad, maar worden aan de kant geblaft door Lena, handig. We zijn tegen 18u terug bij de auto en geven onze gevoelige voeten nog even een genezend bad (vooral heel koud ;-).

Wat een geweldige tocht was dit! Ik vind het vooral leuk dat een plek die ik redelijk willekeurig op de kaart heb uitgezocht en waarvan ik hoopte dat het mooi zou zijn, in werkelijkheid ook echt zo mooi is. Simon geeft ook genoten en geeft hieraan de voorkeur boven gamen. Want dat kan thuis ook en dit niet!

Ondertussen zijn Henk en Bastiaan toch ook actief bezig geweest, zij zijn met de bus naar Viehhofen ten N van Zell gegaan. Daar is een plek waar je in het bos kunt boogschieten op kunststof levensgrote 3D dieren. Zij zijn net iets eerder terug dan wij en we overleggen via app dat Simon en ik wat eten gaan halen bij een snackbar. De dichtstbijzijnde blijkt in een ander dorp te zijn, dus het duurt nog even, maar iets na half 8 zijn we terug op de camping met burgers, patat en pizza.

Een tijdje later begint de regen, we zagen de wolken al hangen. Met paraplu naar de douche lopen, het is niet de eerste keer deze vakantie :-)

Kitzsteinhorn, een letterlijk hoogtepunt

Wekker op 8u, we willen vandaag voldoende tijd hebben voor twee bezienswaardigheden en laten Lena thuis, dus zij moet eerst even een fatsoenlijke wandeling hebben. Ik ben met haar vast gaan kijken bij de ingang van het eerste doel waar we lopend heen willen, op 1 km van de camping: de Sigmund-Thun kloof. Een klein uurtje later lopen we daar met zijn 4en heen. Voor zo'n €6 pp wandelen we over planken paden en trappen door een schitterende smalle kloof met een bruisend riviertje, watervallen en mooie rotsformaties. Erg mooi! We lopen daarna door in dezelfde richting, stroomopwaarts langs de rivier van het Kaprun-dal.

Totaal is het 4,5 km naar het tweede doel: de serie kabelbanen waarmee we (voor €26 - €45 pp) omhoog gaan naar de Kitzsteinhorn. De eerste baan van 900m naar 1900m is al schitterend en het wordt steeds indrukwekkender. De laatste brengt ons op ruim 2900m. Tussendoor bij 1 van de 'stations' even koffie met wat lekkers. Voor mij weer apfelstrudel met vanillesaus, gelukkig was deze lekkerder dan die gister in Zell. Bastiaan kiest een goedgevulde tosti en de andere twee gebakken aardappeltjes en ei. Iedereen blij.

Voor het laatste traject kunnen we kiezen tussen een baan die ons in 1x helemaal omhoog brengt of een combi van twee banen en een stukje omhoog wandelen. Die tweede gekozen, de terugweg kan vast wel via de andere. De baan gaat deels over een gletsjer waarop her en der met wit zeil afgedekte hopen sneeuw liggen. Bovenaan is ook de 'Ice Arena', een stuk sneeuw op een helling met sleetjes. Een jongens-magneet ;-) Ik was er blij met een stuk of vier Vale gieren die boven de rotskam vlogen. Later ook nog een paar raven, gaaf. Terwijl de jongens van de sneeuw genieten, lopen Henk en ik over een rotspad naar boven naar een platform boven het dal 'aan de andere kant'. Geweldig uitzicht over dat dal en de bergen erachter die in het Hohe Tauern Nationaal park liggen. Helaas is de Großglockner gehuld in wolken en dat blijft ie ook. Er komen alleen maar meer wolken, we zien ze aankomen vanuit het dal. Vanaf dat moment zijn we gehuld in mist en dat blijft helaas ook zo.

We dachten dat we weer naar beneden moesten, maar vanaf het uitzicht platform blijkt er een tunnel door de berg te gaan naar het hoogste gebouw, 'the top of Salzburg', op 3029 meter. Henk loopt 'even' naar beneden om de jongens te halen zodat we allemaal naar boven gaan. Boven willen de jongens graag nog naar het állerhoogste punt klimmen, de Kitzsteinhorn op 3203 meter. Ik wil het ook wel, Henk blijft beneden. De route is lastig, over flinke rotsen en steil. Er is gelukkig wel een kabel om je aan vast te houden. Ik houd het halverwege voor gezien, ik moet ook nog terug kunnen... De jongens gaan door en halen de top! Helaas zien ze boven niks vanwege de mist. Ook helaas is dat het tegen mijn zin is dat ze na een afgesproken (= door mij opgelegde) tijd nog doorgingen met klimmen. We zaten namelijk al krap in de tijd om de laatste lift niet te missen en ik wil voldoende tijd over houden om rustig naar beneden te kunnen klauteren. Ik ben best boos geworden; mijn reactie was wat heftiger dan nodig, mogelijk omdat ik het toch wel wat eng vond en misschien was ik al wat chagrijnig door de enorme mensenmassa op de berg. Het is een combinatie die ik lastig vind: natuur en mensenmassa's... Maar goed, de jongens waren terecht blij, ze hebben een hoge top bereikt met best nog wel wat 'eigen kracht'.

We gaan in 1 ruk weer helemaal terug naar beneden in 4 verschillende een grotendeels hele lange kabelbanen. We nemen nu de route naar het centrum van Kaprun. Vanaf daar is het nog maar 1,5 km lopen naar de camping. Via een supermarkt voor nog wat proviand en ijsjes.

Het was een geweldige ervaring om zo hoog te komen, boven de gletsjers te 'vliegen' en (eventjes) van het uitzicht te kunnen genieten. Erg indrukwekkend. Keerzijde is echter de massaliteit van het toerisme (waar wij vrolijk aan mee hebben gedaan...) en de staat van de gletsjers. Die waren ooit veel groter...

Terug op de camping is Lena heel blij ons te zien. De buren zeggen dat ze haar nauwelijks hebben gehoord, dus ze heeft grotendeels lijdzaam liggen wachten en hopelijk slapen. Hoogste tijd voor een fatsoenlijke wandeling. Het rondje van de eerste dag lukt deze keer wel, de koeien stonden nu niet midden op het pad. Beneden is het trouwens weer zonnig, de wolken blijken alleen rond de toppen van de bergen te hangen. We hebben pech gehad.

Daarna nog even koken, eten en weer redelijk op tijd naar bed.

Fietsen, Burgfesten en Kaiserschmarrn

De weersvoorspelling voor vandaag was slecht, hele dag regen, maar wellicht zou het in de ochtend nog meevallen. Helaas worden we wakker met stromende regen en onweer, maar tegen 10 uur wordt het droog. Ik loop eerst maar eens een flinke ronde met Lena, over de helling ten N van de camping. Mooi uitzicht over het dal en de Kitzsteinhorn, de berg waar we morgen heen willen.

Terug bij ons kamp even koffie en dan met Simon en Henk op de fiets; Bastiaan blijft in de caravan met de laptop en Lena. We gaan naar Zell-am-See (ongeveer 7 km fietsen) om daar een rondje om het meer te rijden. Mooie route over een fietspad door het dal van de Salzach, deels over de 'Tauern Radweg'. Er is een stuk met allemaal mooie (nieuwe) klimtoestellen voor kinderen; Simon doet er later op de terugweg een klein stukje van.

In Zell even het centrum in voor wat drinken en gebak. Het is erg druk, we blijven niet te lang. De apfelstrudel viel wat tegen en was duur, volgende keer maar weer naar een konditorei buiten een toeristische trekpleister... Het rondje om het meer is mooi, schitterende uitzichten en een grotendeels vlakke route. Uiteindelijk hebben we ruim 26 km gefietst.

Op de terugweg fietsen we langs de Burg, het kasteel van Kaprun. Er is daar een middeleeuws festival, Burgfesten. Simon en ik gaan erheen, Henk gaat terug naar de caravan om met Bastiaan nog naar de rodelbaan in Kaprun te gaan. Die was redelijk, ze hadden alleen last van langzame mensen voor hen. Burgfesten was leuk, lijkt op het zomerfestival van Rapalje in Groningen. Veel tentjes met mensen in middeleeuwse kledij, kampvuren, wapens, muzikanten, kledingstalletjes, eetstalletjes. Fijne sfeer. Simon heeft bijlen gegooid, we hebben een jongleerder gezien en een soort Zwitserse garde met trompetten en trommels. Het kasteel zelf leek vooral restaurant en een plek voor concerten en festivals, er was geen tentoonstelling of uitleg over de geschiedenis ofzo. Maar misschien hebben we dat over het hoofd gezien. Vanachter de kantelen heb je mooi uitzicht over het dal van de Salzach en het zijdal van Kaprun.

Het is de hele dag zowaar toch droog en zonnig gebleven, maar eind van de middag komen er dreigende wolken aan. Rond 17u zijn Simon en ik terug bij de caravan; ik loop nog een stukje met Lena en kom Henk en Bastiaan tegen die op de terugweg zijn. Ben net voor de eerste druppen terug; de bui valt echter mee.

Om 19u hebben we gereserveerd om te eten bij Gasthof zur Mühle. Met een speciaal verzoek voor Kaiserschmarrn, het Oostenrijkse toetje waar ik me erg op verheug, maar wat blijkbaar wat tijd kost om te maken. We hebben heerlijk gegeten in een fijne ongedwongen sfeer met vriendelijk bedienend personeel in klederdracht (lederhosen). De mannen hebben genoten van vlees en ik van heel veel paddenstoelen in een romige saus met een semmelknödel. Die 'deegbal' heb ik heel lang vermeden te eten na een mislukte versie tijdens een vakantie lang geleden met mijn ouders. Gelukkig was deze wél lekker; niet waterig, soppig, smakeloos of klef, maar stevig en smakelijk. We hadden daarna eigenlijk allemaal al genoeg gehad, maar ja, de Kaiserschmarrn! We hadden drie porties besteld en mochten gelukkig de ene die we niet op konden meenemen naar huis, want het was heerlijk!

Daarna nog dit verhaal en dat van gister afgemaakt. Lekker buiten voor de caravan. Er zijn hier geen of weinig muggen, heel fijn. De bulten die ik in Ingolstadt heb gekregen zijn nog niet helemaal verdwenen...

Wandelen bij Kaprun

Redelijk op tijd op, we willen wat gaan doen vandaag. We hebben gister een lijst gemaakt met alle dingen die we graag in Oostenrijk willen doen en wandelen staat voor allemaal in de lijst. Vandaag gaan we naar het eind van het dal van Kaprun waar twee stuwmeren zijn. Geen idee hoe ver we met de auto kunnen komen, we zien wel. Het blijkt dat we niet zo ver kunnen, we worden al ruim voor het eerste meer een parkeergarage ingeleid. Vanaf daar vertrekken shuttle bussen naar een kabeltrein (furnicular) tot de eerste stuw en dan weer bussen naar de tweede stuw. We denken dat we geen kaartje hoeven te kopen omdat we bij de camping een 'guest card' hebben gekregen en er staat bij de tarieven vermeld dat je daarmee gratis naar boven kunt. Goeie deal! We kopen wel een kaartje voor Lena en een muilkorf die hier verplicht is in OV en liften. Heeft ze nog nooit om gehad, maar een klein stukje gaat vast lukken. In de bus hebben enkele andere honden echter geen muilkorf en Lena zit zo verstopt tussen onze benen, dat we hem toch maar achterwege laten. De bus gaat grotendeels door een 1-baans tunnel, we snappen dat ze hier geen auto's langs willen laten.

Bij de furnicular blijkt dat onze guest card toch geen geldig kaartje is... (de sommer card wel, maar die kun je alleen krijgen als je in een hotel oid logeert). Maar voor €94 mogen we best mee. Eeeh, nee, laat maar, we gaan wel lopen. Blijkt een erg goede keuze. Er loopt een mooi zigzaggend smal pad naar de eerste stuw. Een paar keer gaan we door een tunnel onder de furnicular door. Na een tijdje ook uitzicht op hoge toppen met gletsjers, wauw! We zijn even over de stuw op en neer gelopen en daarna nog een klein stukje verder langs de oever van het meer tot net voorbij een hoge waterval. Het pad liep onder de waterval door, via een tunnel die de bussen ook nemen. De jongens zijn nog naar beneden geklauterd tot bij het water.

Via dezelfde route terug, maar het leuke is dan altijd dat het uitzicht zo anders is, dat je het idee hebt op een heel nieuwe plek te lopen.

In totaal hebben we bijna 7 km gelopen en ruim 600 meter gestegen (en gedaald). We waren wel blij dat we weer met de bus mee mochten voor het laatste stukje naar de auto. Groot voordeel van deze actie was nog dat we onderweg bijna geen andere mensen zijn tegengekomen terwijl er busladingen vol naar de tweede stuw gingen. Die drukte hebben we zo mooi vermeden!

Henk heeft Simon en mij bij de camping afgezet en is met Bastiaan daarna nog even naar de winkel gegaan voor avondeten ed. Ik ben lekker gaan douchen, het was goed zweten vandaag!

Het was de hele dag heerlijk (warm) weer, maar in de avondschemering komt er ineens harde wind en onweer. Tentjes weer wat beter vastgezet, luifel gecheckt. Een forse bui met hagel! Geen schade, het was ook maar kort. Toen het ergste voorbij was met paraplu naar de wc, Bastiaan was net klaar met douchen en blij met de droge lift.

Heerlijke dag gehad!

Reisdag naar Oostenrijk

Half 9 op. Het regent nog een beetje, dat is ergens vannacht begonnen. Maar er is geen enorme bui geweest. Gelukkig wordt het snel droog en kunnen we de tentjes redelijk droog inpakken. Ik loop met Lena nog een stukje langs het meer, ze is helemaal hyper vanwege alle konijntjes. Er is een dikke tak afgebroken van een berk, mogelijk toch door de wind die er gisteravond was.

Om kwart over 10 weg. Kmstand bij vertrek 122665. Eerst naar het bedrijventerrein vlak achter de camping. Ik naar een supermarkt (Rewe) voor lunch en avondeten, Henk en Bastiaan naar de Decathlon ernaast voor een nieuwe luchtbed, die van Bastiaan is namelijk lek. Om 11u vertrekken we echt. Langs München naar Oostenrijk. Op een gegeven moment doemen er wat bergen op. Helaas moeilijk zichtbaar door de regen en lage bewolking, maar gelukkig wordt het later droog en zien we meer. Lunch vlak voor de grens (loopt hier door de rivier de Inn), langs de snelweg; daar ook een vignet gekocht voor de snelwegen, kost maar €10 voor 10 dagen.

In Oostenrijk verlaten we de snelweg en wordt het steeds hoger om ons heen. Op een pas van 1273m stoppen we even, de jongens beklimmen een grashelling. Dit is waarvoor ze de Alpen in wilden, voor het beklimmen van willekeurige hellingen en rotspartijen. Hopelijk volgen er snel meer.

De beoogde camping in Kaprun, zur Mühle, heeft genoeg plaats. Wel duur, €65, maar dat zijn alle campings in de Alpen voor zover ik heb gezien. We mogen zelf een plaatsje kiezen. De plekjes zijn niet heel groot, maar wel mooi beschut en met gras en we vinden een ruime aan het eind van een paadje, vlak naast de snelstromende rivier die langs de camping stroomt. Prettig geluid. Helaas regent het net weer, maar nog niet te erg om de tenten en de luifel op te zetten. Alles staat als de regen echt losbarst. Het zijn losse buien, als het weer even droog is loop ik een stukje met Lena een helling op. Ik wilde een rondje maken, maar vond een koe op ons pad. Omdat er aan het begin van het pad werd gewaarschuwd voor agressieve koeien, ben ik maar omgekeerd. Net terug voor de volgende stevige bui. Blij met de luifel waaronder we prima kunnen koken. Worstjes, uien en paprika's in met hummus besmeerde wraps, prima maal.

Na het eten zijn Henk en Bastiaan nog even wat gaan drinken in het restaurant dat vlakbij de camping staat. Simon en ik vermaken ons digitaal in de caravan. Weer niet te laat naar bed.

Kmstand einde 122931, 266 km gereden.

Dagje Ingolstadt

Om half 7 even wakker, ik hoor een wielewaal! Om half 9 echt wakker. Rustige start, we blijven vandaag hier bij Ingolstadt. Even wat nieuws en Twitter lezen in bed. Dan hardloopkleding aan en met Lena ruim 6km hardlopen. Soms wandelen, het is namelijk al behoorlijk warm. Stukje langs de Donau met beversporen (afgeknaagde boompjes) in de natte bossen langs het dijkje. Thuis koffie, het verhaal van gister afmaken en een spelletje doen met Simon: het door hemzelf bedachte kwartetten met de Dobble kaartjes. We hebben de regels tijdens het spelen nog wat verbeterd. Hij heeft uiteraard gewonnen, tegen zijn geheugen kan ik niet op.

Henk en Bastiaan zijn even naar de Lidl in de buurt gefietst voor eten voor vanavond (tomatensoep en salade) en wat dingen voor lunch en snacks. De restanten pizza zijn hoor de mannen al als ontbijt gebruikt ;-)

Na de lunch blijft Bastiaan op de camping, gaat nog even wandelen met Lena en verder lekker in alle rust achter de laptop zitten om te gamen. Henk, Simon en ik fietsen naar het centrum van Ingolstadt. Mooie route over de dijk langs de Donau, al zien we de rivier pas als we al in de stad zijn. De dijk loopt het stuk daarvoor namelijk iets landinwaarts en deels dwars door een militair oefenterrein. Via een fiets/wandel brug steken we de rivier over een komen uit aan aan de oostkant van de stad bij de 'Nieuwe burcht', een kasteel waar nu het Bayerisches Armeemuseum in zit. Simon blij, dit is iets wat hem erg interesseert. Binnen is het heerlijk koel, fijn na de fietstocht in de volle zon met minimaal 35 graden. Het is niet zo mijn ding, ik ga snel langs alle wapentuig, maar kijk wel iets langer bij de grote collectie tinnen soldaatjes met mooie opstellingen van slagvelden. Er is ook een indrukwekkende expositie van foto's uit de Donbas van de oorlog die nu gaande is. Vind ik moeilijk. Pijnlijk, machteloos. Ik word me daar wel weer erg bewust van onze luxe situatie in vrede en welvaart. Dat we daarna een winkel in kunnen om voor Simon een nieuwe pet te kopen, dat we ergens anders een zwembroek, koude drankjes en snoep kunnen halen en vervolgens ook nog kunnen genieten van heerlijk schepijs. We plukken de dag.

Er zijn in deze stad veel kerken, we zijn de grootste ingegaan, de Liebfrauenmünster. Lekker koel binnen en mooie ramen. De organist is aan het repeteren.

Via dezelfde route fietsen we terug, zijn rond half 6 weer op de camping. Tijd voor koud bier (Henk en ik) en zwemmen (de jongens). Ik loop nog een rondje om het meer (bijna 3 km) en Henk kookt. Na het eten gaan de mannen nog een keer zwemmen, ik doe de afwas en luister weer een stukje luisterboek. Het laatste deel van de 2e serie van 5 boeken van David Eddings (Belgariad en Mallorean). Jeugdsentiment en nog steeds boeiend. En erg goed voorgelezen door een Amerikaan. Zal weer wennen zijn om hierna een ander boek te gaan luisteren.

In de schemer komen de muggen, dus het laatste drankje en wat nootjes nemen we binnen in de caravan. Met de grote ramen tegenover elkaar helemaal open waait het net genoeg door en de horren houden de muggen goed buiten. Zijn nog steeds heel erg blij met onze kleine Kip!

Als we naar bed willen, komt er net wind opzetten. Heel duidelijk hoorbaar in de hoge bomen die overal om ons heen staan. Ik heb voor de zekerheid nog wat extra haringen rond de tenten van de jongens gezet. Het zou wel eens hard kunnen gaan waaien en regenen vannacht, er trokken al een onweersbuien ten westen van ons langs. We zullen zien.