Laatste reisdag - eten bij Harmen en Willy

Simon en Henk staan om half 8 op. Simon vertrekt op de vouwfiets naar het station Erftstadt waar om 8u48 zijn trein naar Keulen vertrekt. Daar stapt hij tegen half 10 in een trein naar Leer en neemt vanaf daar een bus naar Groningen. Ik loop met Lena rond een klein meer in de buurt. Het inpakken gaat zonder Simon wel een stuk trager en het is al snel weer warm (het wordt hier vandaag weer meer dan 30 graden), dus we doen rustig aan. Drinken 1 kopje koffie, de tweede komt straks wel bij een konditorei. Camping betaald, is goedkoopste tot nu toe, €57 voor twee nachten. Maar zeker niet de leukste, dat was (volgens ons allemaal) toch die in Golling door het kleine formaat en de nabijheid van een stadje én wandelmogelijkheden.

Kmstand bij vertrek 124163. Tegen 11u vertrokken. Eerst naar hetzelfde winkelcentrum waar ik gister was en bij dezelfde konditorei koffie en taart. Daarna een paar dingen voor lunch en voor ontbijt bij de Lidl. Helaas moesten we die bij de kassa achterlaten, er was een stroomstoring waardoor de kassa's niet meer werkten. Best raar als alle lichten in een supermarkt ineens uitgaan. De storing bleek omvangrijk, alle stoplichten in de buurt waren ook uit en we konden een km verderop niet tanken. Misschien een relatie met hitte en grote stroomvraag?

Dan maar verder, gelukkig hebben we onze magen vol genoeg met taart ;-). Bij Keulen een file ontweken; kwam goed uit, kunnen we mooi tanken. Goedkoop in deze tijd, €1,62 (in NL €2,10). Tegen 15u zijn we in Lünten bij Harmen en Willy. Eerst koffie/thee met taart, heerlijk met citroen en schuim. Fijn om ze weer te zien. De laatste keer dat we er waren, was op de terugweg van de zomervakantie in 2016, vanuit Winterberg. Met Harmen de tuin bekeken en zijn plannen gehoord voor meer inheemse planten en een bijenkast (hij gaat deze winter en imker cursus doen). Stukje met Lena gelopen in de buurt, een ree gezien. Willy maakt een heerlijke maaltijd op hun grote Weber BBQ die onder een deksel verschillende plateaus heeft. Vlees, maar ook aardappeltjes en groenten. Het eten is altijd een feest bij hen!

Ondertussen horen we van Simon dat de reis iets anders liep dan verwacht (details moeten we later nog horen) en krijgen we een foto van Poes op zijn schoot op de bank. (later horen we dat hij in Leer eerst in de verkeerde bus zat, maar er samen met wat andere reizigers op tijd achter was en toen nog snel op de fiets naar de goede bus kon en die kon laten wachten op zijn medereizigers; de ontmoeting met de game-vriend was leuk geweest).

Tegen 20u vertrekken we voor de laatste etappe naar huis. Via Enschede en Hoogeveen. Net voor 22u thuis. Katten blij, gerbils ook goed verzorgd; met dank aan de nieuwe overburen Robert en Henriette (en oudste zoon Merijn) en Henks ouders die de middelste week in ons huis waren. Er liggen/staan ook wat verrassingen op tafel, leuk! We ruimen meteen een deel van de spullen op, de rest komt morgen. Simon zit al te genieten achter de computer en wij ploffen op de bank bij de tv met een biertje en wat popcorn/chips. Prima vakantie gehad!

Kmstand einde 124523. Vandaag 360 km gereden. Totaal 2650 km gereden.

Phantasialand en fietstocht

De mannen staan eerder op dan ik, zij gaan op de fiets naar pretpark Phantasialand. Ze vertrekken rond half 9. Ik niet heel veel later, het wordt warm vandaag en ik wil met Lena een rondje fietsen. Eerst naar het plaatsje Liblar. Om een kasteeltje heen naar een winkelcentrum waar een bakker is (koffie en käsekuchen) en een Lidl (yoghurt voor ontbijt en worteltjes en hummus voor mijn avondeten). Dan naar het grote bosgebied waarin het meer van de camping ligt. In het bos, is het een stuk koeler. Heel rustig gefietst, vaak gestopt bij water. Mooi gebied.

De hele middag bij de caravan gezeten, deels met mijn voeten in een bak water ter verkoeling en ik heb Lena's kleedje nat gemaakt. Ze heeft er wel een tijdje op gelegen. Heb vooral luisterboek geluisterd, ben bezig in 1 van mijn favoriete boeken die ik al een paar keer heb gelezen, maar die als luisterboek nu weer heel boeiend is: "Doomsday Book" van Connie Willis (tijdreizen, middeleeuwen, pandemie). Een heerlijke rustige dag.

Vlak voor 20u zijn de mannen terug. Het was leuk geweest met goede achtbanen en een verfrissende waterbaan. De drukte was redelijk meegevallen en er was gelukkig genoeg schaduw. De jongens doen meteen een zwembroek aan. We gaan met zijn 4en nog even wat drinken bij de bar bij het meer en dan gaan de jongens het water weer in. Henk even later ook, maar voor mij hoeft het niet. Voor douchen heb je hier een muntje nodig en de receptie is al dicht, maar ik spoel straks bij een kraan alle zweet er wel af, doe ik liever dan zwemmen ;-)

Met Simon oefen ik later in de schemering het in- en uitklappen van de vouwfiets en kopen we samen online een kaartje voor de trein. Hij gaat morgen in zijn eentje met het OV naar Groningen zodat hij daar al in de middag is voor een afspraak met een game-vriend die even op bezoek is in Groningen. Wij rijden morgen ook naar huis, maar gaan nog eten bij Harmen en Willy en zijn pas laat in de avond thuis. Goed dat Simon dit zelf wil doen! Ze zijn vanmiddag op de terugweg van het pretpark al even langs station Erftstadt gefietst zodat hij de route weet.

Laatste nacht in de caravan en tentjes, morgen weer in eigen bed.

Reisdag, weer 400 km naar NW

Reisdag. Wakker met stralende zon. Fijn, de tenten en luifel moeten nog wel even drogen. Eerst alle naaktslakken eraf halen ;-). Ik wandel met Lena een stuk langs de helling omhoog. Er zijn twee sperwers die veel roepen, wellicht net uitgevlogen jongen. Ook een ree met kalfje die de weg oversteken.

Kmstand bij vertrek 123734. Na vertrek meteen even tanken in het dorp. Half 11 echt weg. Via snelwegen met kleine omweg vanwege voorspelde file. Lunch op een raststätte in de schaduw, het is boven de 30 graden. Weer blij met airco in de auto.

Rond 17u bij de beoogde camping op kleine fietsafstand van pretpark Phantasialand, net onder Keulen. Helaas is die vol. Dan naar de 2e optie, bij de Liblarer See, ook nog wel op fietsafstand. Een grote volle camping bij een druk strand. Groot contrast met de vorige kleine campings. Dit is niet mijn ding. Maar ach, voor 2 nachten is het prima. We hebben een plekje tussen heggetjes waar caravan en tentjes net passen. De auto eerst maar op het plekje ernaast. Als alles staat, gaan de jongens zwemmen, Henk haalt koude biertjes en ik loop een klein stukje met Lena. Net na 19u zijn de jongens terug, het zwemmen was leuk geweest. Henk en Bastiaan halen patat, daar hebben we allemaal meer zin in dan in de rijst met linzenprut. De jongens gaan nog een keer zwemmen, blijkbaar was het stoeien op een soort vlot met andere jongens leuk. Voor 23u naar bed.

Kmstand bij einde 124162, 428 km gereden

Dagje op en rond de camping bij Gruibingen

Beetje uitslapen. Had last van jeuk, ben gister blijkbaar gestoken door iets en heb nu een dikke voet en pols. Zelfs een steek onder mijn voet. Stomme beesten. Even getwijfeld over de eerste activiteit van de dag, toch maar hardlopen. Het weggetje langs de camping is doodlopend en dus heel rustig. Het loopt omhoog. Ik ben 2,5 km omhoog gelopen en daarna weer naar beneden. Ging lekker, ondanks de dikke voet.

Alle NLers die gister met en na ons aankwamen, zijn inmiddels vertrokken. Blijkbaar is dit ook een handige doorgangscamping voor de route naar Oostenrijk en verder. Het is echter een mooie omgeving met veel wandelmogelijkheden, dus ik ben blij dat de mannen het ok vinden om hier nog een dagje te blijven. Boven de camping zweven twee rode wouwen, ze roepen regelmatig. Koffie in de schaduw bij de wifi-paal voor goed internet. Daarna douchen. Simon en Henk zetten toch de luifel nog maar op, vanmiddag wordt er regen voorspeld.

Henk stapt daarna op de fiets, gaat naar het naburige dorp (Mühlhausen im Täle) om eens te kijken wat daar te halen is. De jongens en ik lunchen met een pot appelmoes (er was verder niet veel meer) en gaan dan een stuk wandelen. Eerst dezelfde route als mijn hardlooproute van vanochtend. Iets verder doorgelopen en dan kom je uit op de helling boven de camping. De jongens zijn daar dwars door het bos naar beneden gegaan, vinden ze leuk. Kan ik me voorstellen, ik heb er ook wel lol in om mijn eigen routes te vinden. Maar ik heb zin om met Lena nog wat verder te lopen. Ben naar het dorpje gelopen, heb bij de Tante M zelfbediening supermarkt wat koeken voor vanavond en een ijsje voor nu gekocht. Samen met Lena van genoten, zij vindt roomijs ook heerlijk. Omdat ik het wandelen nog niet zat ben, ga ik aan de andere kant van het dal weer omhoog. Uiteindelijk 11 km gewandeld. Veel vlinders gezien, leuk waren de Keizersmantels en Kolibrievlinders.

Rond 17u terug op de camping. Henk was eerder vanmiddag net voor de jongens teruggekomen, hij had lekker gefietst. Bastiaan en hij zaten nu bij de ingang onder de wifi paal :-). Niet veel later begint de regen die al was voorspeld. Het gaat behoorlijk hard, zelfs met hagel. We staan op een helling en hebben gelukkig geen last van water.

Henk maakt eten, nasi en bami door elkaar (foutje bij de inkoop). Daarna gaat Simon gamen en doen Bastiaan en ik de afwas. En ga ik even later het zweet van vanmiddag eraf douchen. Na de computerwissel spelen Henk, Simon en ik een aantal rondes Wizards (bijna hetzelfde als boerenbridge). We stoppen als het te donker wordt om het verschil tussen groen en blauw te zien. Maken het potje later wel af.

De jongens gaan ook nog even douchen en dan hun tent in. Lena slaapt vannacht weer bij Bastiaan. Het is een tijdje droog geweest, maar inmiddels regent het weer. Er zijn veel slakken op pad, vooral naaktslakken en enkele grote wijngaardslakken. We leggen zoveel mogelijk binnen. Ik smeer mijn jeukende bulten nog maar weer eens in, er is inmiddels ook een wespensteek bijgekomen op mijn arm, benieuwd hoe dik die morgen is. Nou ja, het is niet anders.

Reisdag naar Gruibingen

Reisdag. Ik weer iets voor 8u op en voor de laatste keer het smalle paadje gelopen met Lena. Tot het strandje waar Lena geniet van het racen in het zand. De rivier staat duidelijk veel hoger dan twee dagen geleden. Ik heb een foto gemaakt om het te vergelijken. Alles ingepakt, maar voor vertrek nog even met 3 naar de konditorei in de hoofdstraat. Bastiaan heeft geen zin in taart en blijft liever met wifi in de auto. Er zijn allemaal mensen op straat, veel in dirndl jurken en lederhosen. Er komt ook een fanfare aan en schutters die 1 goed gecoördineerd schot lossen. Gelukkig voor Lena blijft het daarbij. De stoet loopt door de hoofdstraat, allemaal groepen in hun eigen dracht of uniform.

Rond 11u vertrokken, ik rijd het eerste stuk. Kmstand bij vertrek 123373. De kortste route naar Duitsland genomen (is vlakbij) om daar goedkoper te kunnen tanken, scheelt ongeveer 20 cent per liter. Ons snelwegvignet is ook sinds gister verlopen, dus we mijden de snelweg in Oostenrijk, maar willen er in Duitsland wel op. Op de navigator wordt op de beoogde snelweg echter een lange file voorspeld, dus we rijden eerst een stuk binnendoor over de 304 richting München. Ach, dat rijdt ook prima door. Lunch op een kleine P met de vanochtend versgebakken kaiserbrötchen van de camping en alle restanten beleg. Er is gelukkig een leuk bospad om Lena uit te laten.

Henk rijdt de rest van de bijna 400 km naar de beoogde camping in de "Schwäbische Alp" onder Stuttgart, precies halverwege de route naar Phantasialand (pretpark onder Keulen). Aan het eind nog een file vermeden en per ongeluk over een weg gereden die waarschijnlijk niet toegankelijk was (want gewijzigd in fietspad). De bordjes waren niet duidelijk en er was een boze fietser, maar er gingen meer auto's langs en we zijn verder niemand tegengekomen. De camping blijkt prima, een deel op de helling met vaste staanplaatsen en een deel onderaan bij de weg en een stroompje voor trekkers. Meteen na ons komen er nog drie NLse auto's, maar er is nog ruimte zat. Ligt mooi in het groen en op 1,5 km van het dorp.

Als alles staat, fietsen Henk en Bastiaan naar het dorp. Daar is een 'Tante-M' supermarkt, die werkt met zelfbediening en is permanent open. Ze komen terug met wat ingrediënten voor macaroni-saus. Met wat voorraad die er nog was, wordt het een prima maal. Henk en ik drinken en koud biertje dat we bij de camping kunnen krijgen. Van een lokale brouwerij. Er is een klein restaurant-achtig iets op de camping, al is het op het moment niet echt open vanwege verbouwing. Het toiletgebouw op ons veldje is ook gloednieuw. Misschien leuk om hier over een paar jaar weer eens te kijken. De wifi op ons plekje is vrij instabiel, maar dichtbij de wifi-paal die zo'n 25 meter verderop staat, is de wifi prima. Ik zit daar een tijdje. Blijkbaar is de wifi ontvangst van de laptop beter dan van telefoons, want het lukt de jongens wel om in de caravan online te zijn. Bastiaan speelt weer met Yarno, leuk dat dat zo kan. Simon en ik gaan nog even badmintonnen, het is windstil. Dat doen we deze vakantie voor het eerst, blijkbaar hebben we steeds genoeg andere dingen te doen ;-)

Simon en Henk nemen in de avond nog een koud biertje, Simon mag hier in Duitsland volgens de wet alcohol drinken, dus hij probeert het uit. Vindt bier nog niet echt lekker ;-)

Kmstand einde 123734, 361 km gereden.

Zoutmijn in Hallstatt

Weer op tijd op, om 8u met Lena lopen, nu eens een andere route: door het dorp naar de berg erachter. Leuk rondje met uitzicht. Gelukkig is het droog, het heeft denk ik de hele nacht geregend. Er drijven allemaal lage wolken voor de bergen langs.

Om 9u in de auto, we gaan naar Hallstatt, zo'n 40km ten oosten van Golling. Er is daar een zoutmijn waar je in kunt, Salzwelten. Er was gewaarschuwd op de site dat er weinig parkeerplaatsen waren, dus we wilden ergens anders parkeren en het laatste stukje met een bus doen. Helemaal uitgezocht hoe dat moest, maar we waren net te laat, zagen de bus voor onze neus vertrekken. De volgende ging pas een uur later, dus we hebben eerst maar gekeken of er toch een P waar. Ja hoor, zat plek. Wel zo makkelijk.

Voor €109 met zijn 4en naar de mijn. Eerst met een funicular naar boven, dan een tour van bijna 2 uur. We moeten een witte broek en jas aan, is wel lekker, het is koel in de mijn (8 graden). Leuke tour met veel informatie over het ontstaan van de zoutlaag (verdampte binnenzee) en over de geschiedenis van het mijnen (is al 7000 jaar geleden begonnen), deels met info borden, deels films. Spectaculair zijn de twee houten glijbanen, de langste 64 meter. Simon glijdt het hardst, 28 km/u. Ook indrukwekkend was een houten trap uit de bronstijd, 3400 jaar oud. De terugweg naar boven gaat schrijlings zittend op een lange bank achter een soort treintje.

Daarna nog even naar het centrum van Hallstatt, dat ligt heel pittoresk tussen een steile wand en een groot meer. Schattige straatjes en huizen en heel veel toeristen. Na een lekkere burger en een ijsje weer terug naar huis. Nog even stoppen bij een P waar de jongens mooie klimwanden en grotten meenden te zien. Ze zijn wat hoger geklommen dan wij veilig vonden en viezer teruggekomen dan fijn was, dus de sfeer op de terugweg was niet geweldig. Ze moeten als consequentie zelf hun kleren maar schoon zien te krijgen; dat gaat dan af van hun heilige game-tijd. In praktijk pakt deze consequentie vrij mild uit, Simon biedt aan om het wassen voor beide te doen in Bastiaans game-tijd; daar heeft hij zelf profijt van omdat hij een zelfde hoeveelheid tijd zal krijgen. Ook vind ik de broeken zodanig vies, dat een handwas geen optie is. Dan moeten ze maar betalen voor de wasmachine. Nou ja, zo moet het maar.

Henk laat Lena uit (die is vandaag weer in de caravan gebleven omdat ze niet in de mijn mocht) en ik regel die was met Simon en ga koken. Ben moe. Toe aan een rustdag. Is niet raar, gezien alle activiteiten van de afgelopen tijd. Morgen gaan we weer reizen, terug naar Duitsland, dat is relatief rustig.

Na het eten gaan Henk en Bastiaan afwassen en is het Simons game-beurt. Ik ga deze stukjes schrijven. Kopje koffie erbij en later wat wijn. Lekker warm in de caravan, buiten is het vandaag een stuk koeler. De regen die was voorspeld voor vandaag viel overigens mee; het meeste is ws gevallen toen wij in de mijn waren.

Weer rond 23u naar bed, laatste nacht in Golling en in Oostenrijk.

Canyoning

De wind van gisteravond is flink doorgegaan, de caravan stond regelmatig te schudden. Middenin de nacht klopt er iemand op de deur: de buurman. De middelste stok van de luifel is door het gewapper losgeraakt en tegen hun caravan gevallen. Henk gaat er in onderbroek uit om hem vast te zetten. Lena meent nog dat de indringer weggejaagd moet worden, hmmm, niet echt fijn... De jongens slapen vrolijk verder in hun tentjes, die hebben nergens last van.

De wind is in de loop van de nacht weer gaan liggen. We staan rustig op, hebben vanochtend geen plannen. Ik ga eerst maar eens een stuk fietsen met Lena. Eerst het gebruikelijke paadje tussen spoor en rivier en daarna verder langs de rivier. Er blijkt een mooi pad te zijn dat een bocht in de rivier volgt en vrij loopt van wegen en spoor. Eekhoorntje gezien. Via dezelfde route terug, totaal ongeveer 8 km. Ik zou op de terugweg via de supermarkt, maar ben wat lang aan de praat gehouden door een wandelaarster die graag haar verhaal kwijt wilde (in het Engels, mijn Duits is niet je dat en haar Engels was prima). Dus eerst maar terug naar huis voor een gezamenlijke koffie met Henk. Daarna gaat Henk wat spullen voor de lunch halen; ik zal de rest van de boodschappen vanmiddag wel doen.

Na de lunch doen we zwemkleren aan en vertrekken om half 2 naar het dorpje aan de andere kant van de rivier waar de verzamelplek is voor de canyoning die we gaan doen: afdalen IN een rivier ipv langs een rivier. We krijgen allemaal een blauwe ikea-tas die wordt gevuld met een wetsuit, neopreen sokken, soepele waterschoenen, een harnas met 'zeilbips' (beschermende flap over je brillen) en een helm.

Met een groep van in totaal 12 mensen en één gids rijden we daarna met eigen auto naar een parkeerplaats aan de Almgau rivier vlak achter een kleine stuwdam. Daar kleden we om. Wij doen de beginnerstocht, er zijn ook nog een paar andere mensen van dezelfde club die een gevorderden tocht doen. Ik zie al meteen dat ik blij ben dat we die niet doen, zij lijken meteen te beginnen met een forse afdaling vlak achter de stuw. Wij beginnen met een stukje lopen, maar daarna volgt dan toch onherroepelijk de eerste sprong in het water, ongeveer 3 meter naar beneden in een diepe poel. Ik durfde al nooit van de hoge duikplank... En ik zit ook met mijn bril; ik heb er al wel een touwtje aan vast gemaakt, maar ben nog steeds bang dat ik 'm kwijt raak bij een sprong in het water. Daarvoor vind ik gelukkig een oplossing, ik kan hem voor in mijn wetsuit stoppen.

Ik overwin mezelf en spring. Pff, eng! En gaaf! Mijn bril blijkt zo veilig te zijn en het water is helemaal niet koud. Gelukkig maar, er komen nog heel wat meer sprongen. De jongens vinden het fantastisch, de sprongen kunnen voor hen niet hoog en niet vaak genoeg. De hoogste die zij hebben gedaan is 9 meter; ik kies daar voor het alternatief van 5 meter ;-). Henk vindt het ook spannend, maar minder dan ik. In de rest van de groep zitten nog twee vrouwen die ook wat minder aandurven en nog twee kleine jongens waarvan de jongste ook wat sprongen overslaat. Ben toch blij dat ik niet de enige ben, maar ben ook blij dat mijn 52-jarige lijf dit nog kan en dat ik het toch heb aangedurfd. Heb mezelf echt overwonnen!

We zijn al springend, zwemmend, wadend en klauterend ongeveer een kilometer stroomafwaarts gegaan en gaan via dezelfde weg terug. Soms nog weer met een sprong, maar met wat langere stukken lopen. Tegen 17u zijn we terug bij de auto. Helemaal voldaan! De natte spullen gaan mee met de gids en wij kunnen zelf naar huis rijden.

Op de camping maken de mannen zich meteen klaar voor de stad en gaan naar het station. Zij gaan eten in Salzburg. Ik wandel weer mijn vaste route met Lena, maar ga nu onder het spoor door en langs de andere kant terug zodat ik naar de supermarkt kan. Ben daar gelukkig net op tijd, hij gaat om 19u dicht. Ik haal wat groente en lekkers voor mezelf en eten voor morgen. Ik heb mijn eten nog maar net op als Henk al appt dat ze om 20u terug zijn; dat is sneller dan ik verwachtte, maar hij wil proberen de regen voor te zijn. Dat lukt helaas niet, middenin een wolkbreuk lopen ze van het station naar de camping. Doorweekt!

Het blijft de hele avond stevig regenen; onder het kleed voor de caravan en voor Simons tent komt het blank te staan. Gelukkig blijft zijn tent goed droog. Het is een goede aankoop geweest, dit is het lichtgewicht tentje dat ik in mei kocht voor mijn reis naar Noorwegen. In een droge bui laat ik Lena snel even uit en we gaan weer rond 23u naar bed.

Salzburg

Op tijd op, voor 8u. Lopen met Lena langs de 'vaste' route, het smalle paadje tussen spoor en de tuintjes langs de rivier. Half 9 weer terug, spullen pakken, Bastiaan wat contant geld geven zodat hij zelf boodschappen kan doen en dan met Henk en Simon naar het station. Is 5 minuten lopen. Trein om 9u04 naar Salzburg Hauptbahnhof, doet er 40 minuten over.

We zijn zonder echt doel naar de stad gegaan, we hebben een plattegrond mee en wat tips gekregen van de camping-mannen (een stel vermoeden we, een Oostenrijker en een Nederlander). Na een klein stukje lopen richting centrum eerst maar eens koffie met lekkers: bagel, Sachertorte en Esterhazy gebak. Door een parkje met verdedigingswerken en een tuin uit de Verlichting (vertelt Simon) richting rivier. Komen het woonhuis van Mozart tegen. Daar maar in, we kunnen niet in Salzburg zijn en niks van Mozart zien. Blijkt boeiend, met een prima 'audioguide'. Veel info over vader Leopold en zus Nannerl die langer in dit huis hebben gewoond dan Wolfgang Amadeus. We besluiten dat we de film Amadeus binnenkort eens willen zien.

Na een ruim uur weer buiten, verder, over een brug naar de oude stad. Veel slotjes van geliefden, de mannen berekenen dat het er minstens 30.000 moeten zijn. Hoeveel van die stelletjes zouden nog bij elkaar zijn? Lunchbroodjes gehaald bij supermarkt Billa. Mozarts geboortehuis vanuit de verte gezien (mooi geel) en door smalle straatjes met dure winkels naar de pleinen rondom de Dom. Het is een aantrekkelijke stad, mooie uithangborden, schoon, pastelkleurige huizen, grote pleinen en veel kerktorens. En boven alles uit torent een steile rots met bovenop een grote vesting. We slaan de funicular eerst over, we lopen wel naar boven. Bij het entreekaartje zit wel de terugrit inbegrepen. De vesting is indrukwekkend groot en heeft vele verdedigingslinies. Er lijkt een heel dorp in te passen. Eén toren kan beklommen worden. Onderweg borden met leuke weetjes en boven een mooi uitzicht. Moeite waard.

Na paar uur weer beneden, ijsje. Simon speelt een groot straat-schaakspel tegen een jongen uit een groep. Die is wat verrast door Simons schaak kennis, Simon wint. Daarna lopen we naar de noordzijde van het centrum waar we een tip volgen: een bierbrouwerij waar je kunt drinken en eten: Augustiner Bräustübl. Wij nemen alleen een (stenen mok) bier (Märzenbier) en bedenken dat Henk hier morgen met beide jongens weer heen gaat om ook te eten. Voor vanavond hebben we namelijk bedacht om in Golling te gaan eten.

Er is een station vlakbij de brouwerij en met een overstap op het hoofdstation zijn we in een klein uur weer in Golling. Daar heeft Bastiaan zich prima vermaakt met de computer. Ik laat Lena weer even uit langs de rivier. Dan eten bij Gasthof Traube. Mannen allemaal vlees, ik een gepofte aardappel met paddenstoelen. En daarna weer kaiserschmarrn, nog lekkerder dan de vorige keer :-)

Thuis nog even zitten onder de luifel. Het middenveld staat weer vol. Blijkbaar weten veel mensen dat dit een doorgangscamping is en ligt het op een goede afstand als je met een tussenstop naar de zon wil rijden. Het ligt denk ik wel goed, op de route voor Italië en Kroatië. Wij hadden geen idee. Weer wat geleerd. En ach, het is ook een prima plek om meerdere nachten te staan, we kunnen het aanraden!

In de loop van de avond steekt er wind op en komen er buien. De wind is fors, de luifel klappert. Alle spullen (stoeltjes en tafeltjes) staan zo dicht mogelijk bij de caravan, als er iets naar beneden komt, is het niet erg.